Het resomeren komt van het Griekse woord 'Resoma' wat de wedergeboorte van het menselijk lichaam betekent. Dit resomatieproces wordt ook wel de bio-crematie genoemd. Het resomeren is ontwikkeld om het milieu in de toekomst ook in de uitvaartsector veel minder te gaan belasten. Dit is uiteraard ook een bezorgdheid voor de consument in België die gemiddeld om de 12 jaar met een overlijden te maken heeft.
Bij het resomeren komen er geen schadelijke stoffen vrij als dioxines en kwik, wat wel het geval is bij crematie. Dus een aanzienlijke vermindering in vervuiling van ons milieu. Het resomeren is uitgevonden door de Schotse 'Sandy Sullivan'. Momenteel worden in België hieromtrent onderzoeken gedaan.
Hoe werkt het resomatieproces?
Het resomeren gaat het menselijk lichaam na overlijden "verwateren" in plaats van verbranden. Hierbij is veel minder energie nodig om het lichaam te verwerken tot een wit as. De stoffelijke resten worden in de resomator geplaatst. Door toevoeging van alkali en water, op een temperatuur van ongeveer 150° - 180° Celcius, verbreekt de verbinding tussen alle menselijke weefsels. Alle weefsel lost als het ware op in de vloeistof op deze temperatuur. Het beendergestel van het menselijke lichaam is, net zoals bij crematie, het enige dat overblijft na dit proces. Deze beenderresten worden verwerkt tot het witte as. Zo krijgt men een hoeveelheid as om in een urne te plaatsen. Slechts 3% van het menselijke lichaam blijft over na dit proces.